زینب دختر حضرت علی (ع) و فاطمه (س) و نوه گرانقدر پیامبر (ص) است.
حضرت زینب (س) در سال پنجم هجرت در مدینه به دنیا آمد و نام او را هم پیامبر(ص) برگزید.
زینب، درلغت به معنای درخت نیکو منظر و خوشبو و یا به معنای «زین أب» یعنی افتخار و زینت پدر است.
از القاب او عقیله بنی هاشم (بانوی خردمند آل هاشم).
محدثه (راوی احادیث از پیامبر(ص).
و امکلثوم.
همسر حضرت زینب(س) عبد الله پسر جعفربن ابی طالب (پسر عموی خود).
حاصل این زندگی چهار فرزند پسر به نام علی، عون، محمد و عباس و یک دختر به نام ام الکلثوم.
حضرت زینب بانوی خردمند بدون آموزگار معرفی شده، او اهل تدریس قرآن بود، اسناد و روایات نشان می دهد که او در ایامی که در کوفه بود برای زنان جلسه تفسیر قرآن داشت.
در سال های آخر حیات حضرت زینب (س) فاجعه کربلا پدید آمد و اسلام با تمام وجود و لیاقتش در برابر تمام کفر و نابسامانی قد بر افراشت و امام حسین (ع) نواده پیامبر که تجلی اسلام راستین بود به شهادت رسید. اما زینب (س) اجازه نداد که خون او و دیگر شهیدان فانی گردد و نهضت او را در لباس اسارت ادامه داد.
اگر زینب نبود نهضت حسینی پا نمی گرفت و رستاخیزی چنان عظیم پدید نمی آمد.
زیرا بدون زینب هیچ کس نمی توانست از یک حادثه بزرگ که در یک روز اتفاق افتاد این همه پیام را به مقصد برساند.
حاصل رسالت عاشورایی زینب :
رسوایی یزید و همراهان و ملامت مردم.
سخنرانی زینب کبری (س) و برملا کردن وضع و حال و جریان، مردم را به وضع خود و حکومت خود آشنا کرد . آتشی از خصومت و کینه در درون شان به وجود آورد که حاصل آن ابراز نفرت علنی و آشکار به خانوان بنی امیه و لعن و تکفیر آنان و تبری از آنان بود.
ثبت تاریخ عاشورا.
حضرت زینب ضمن بیان حوادث و وقایع در قالب سخنرانی ها، مرثیه خانی ها، حادثه گویی ها، بحث ها و انتقادات، جریان کربلا را در تاریخ ثبت کرد و آن را جاودانه ساخت.
رساندن پیام شهیدان کربلا:
خونی که در کربلا بر زمین ریخت درخت اسلام را آبیاری نمود. زینب (س) پیام آن خون را به گوش همه مردم رسانید. انقلاب ها و نهضت های بعدی را جهت داد و به مرد فهماند که با چه کسانی باید مبارزه کرد.
حضرت زینب(س) در پانزدهم رجب و چهار ماه پس از تحمل مصیبت‌ها و صدمات جسمی و روحی واقعه کربلا در ۵۷ سالگی دعوت لقاء الله را لبیک گفت.
منبع: ویکی پدیا/ شیعه/فقه
سلام جمالی : مولف و پژوهشگر
http://chaponashr.ir/jamali
|
