سپاس بر تو، معلم!
سروده‌ای از جواد نعیمی
نگاه پاک تو، بوی خوش سفر می‌داد
کبوتر دل من را، چه بال و پر می‌داد
صدای گام تو، در صحن دل چو می‌پیچید
نسیم خاطره یاد تو را گذر می‌داد
حضور عاطفه را در کلام تو دیدم
صدای خوب تو، بوی خوش سحر می‌داد
تو آشنایی آیینه را به من دادی
زلال روح تو، همواره این ثمر می‌داد
پرِ مرا تو گشودی به سوی عالم نور
چه کس به غیر توام بال این سفرمی‌داد
سپاس بر تو معلم! که هر سپیده دمان
فلق، زروشنایی اندیشه‌ات خبر می‌داد
درود بر تو معلم! که در سراچه ی دل
نسیم خاطره، یاد تو را گذر می‌داد
|