وب سایت اختصاصی استاد جواد نعیمی

طلوع حماسی غروب عاشورا


طلوع حماسی غروب عاشورا
نوشته‌ی جواد نعیمی

غم‌ناک ترین غروب ها ، غروب روز عاشوراست که خورشید شرم‌سارانه به پشت کوه می‌رود، در خویشتن فرو می‌ریزد ، می‌گرید و پشت کوه را از اندوه می‌شکند!
غم‌انگیزترین غروب‌ها، غروب روز عاشوراست که ستاره‌ها از دیده خون فرو می‌بارند، ماه آه می‌کشد و می‌سوزد و می‌گدازد. ابرها باران مصیبت می‌بارانند و آسمان در سوگ سالار شهیدان سیاه می‌پوشد!
غم‌افزاترین غروب‌ها، غروب روز عاشوراست که شام غریبان را در پی دارد و سیه‌دلان با بهره گیری از آن ، به اسارت خاندان آفتاب می‌اندیشند، خردسالان و کودکان بر خارهای مغیلان می‌دوند و دیدگان فرشتگان اشک‌ریزان می شود!
غم‌بارترین غروب‌ها، غروب روز عاشوراست که خورشید تابناک دین مبین را تیره ابرهای ستم‌گستر از دیده و دست بشر، دور می‌کنند و آه و اشک و ماتم و غم را در سراسر زمین جاری می سازند!
غم‌پرورترین غروب‌ها، غروب روز عاشوراست که عاشقان حق و فضیلت و مجریان نیکویی و فضیلت، رخت از این سرای؛ بیرون می‌کشند و همگان را در فراق خویش می‌گدازند و جهان را یتیم می کنند!
غم‌ناک ترین غروب‌ها، غروب روز عاشوراست که آیینه‌های تمام‌نمای حق، هدف سنگ‌های باطل قرار می گیرند و شفاف‌ترین بال‌های پرواز انسان با طناب سیاه شیطان بسته می‌شوند!
غم‌انگیزترین غروب‌ها، غروب روز عاشوراست که در آن همه‌ی زمین و زمان و آسمان، حدیث فراق را زمزمه می‌کنند و درد و داغ را تجربه !
غم‌افزاترین غروب‌ها، غروب روز عاشوراست که فرات از شرم عرق می‌ریزد، بر خویشتن می‌پیچد و غم‌ناله‌هایش را به دست باد می‌سپارد، تا آن‌ها را به عنوان نشانه و نماد، در همه‌جا منتشر کند!
غم‌پرورترین غروب‌ها، غروب روز عاشوراست که ناموس خدا و خاندان پاک رسول مصطفی صلی الله علیه وآله و سلّم در بیابان‌ها تنها می مانند و جنایت‌کاران، بی شرمانه بر آنان می تازند!
غم‌بارترین غروب‌ها ، غروب روز عاشوراست که مرکب‌ها و سپرها، نیزه‌ها و شمشیرها، همه و همه شرم‌گین جنایت هولناکی هستند که وادار به انجام آن شده اند!
با این‌همه، از پس این غروب سوزناک، طلوعی شگفت انگیز رقم خورده است. از فردا روز آن، خورشید شرف و رادی و مردانگی و آزادگی، شورانگیزترین و عظیم ترین حماسه‌ی بشری یعنی ستم‌ستیزی و فساد و کفر‌سوزی را در سراسر روزگار می‌گستراند و سرخی شفق را گواهی بر مظلومیت خاندان وحی می‌گیرد.
پس آن‌گاه خون مایه‌ی شهادت ، این سرخ ماندگار را بر چهره‌ی تاریخ می‌پاشد تا گواه این زیبایی باشد که عاشقان در پی هر طلوع ، در بامدادان ، به‌پا خیزند و از سرِ اخلاص بگویند:
«السلام علیک یا ابا عبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک...»
و تا زمین و زمان، گواهان موج‌افکنی‌ها و گسترش‌یابی‌های عاشورا؛ در همه جا باشند، تا هماره خواب ستم‌گران آشفته باشد و حق پویان و عدالت‌خواهان، با درس‌آموزی از این مکتب حماسی و جاویدان، علیه همه‌ی ظلم‌ها، فتنه‌ها، فسادها، ناپاکی‌ها و پلیدی‌ها بر آشوبند و نسل بدی‌ها ، ستم‌گری ها و زشتی‌ها را از جهان بر اندازند...


بازگشت به آرشیو مطالب