زنان و نقش آنان در توسعه جوامع، دغدغة بزرگی است؛ زیرا کاستی‌ها و نقصان‌های بی‌شماری برای حضور و فعالیت مشارکتی زنان در عرصه‌های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی وجود دارد. حضور زنان در عرصه‌های سازمان‌های مردم‌نهاد هم پر از نوسان می‌باشد. ازیک‌طرف، زمینه‌های چنین حضوری محدود است و از طرفی دیگر زنان به‌شدت به حضور مناسب و فعال متقاعد و نیازمند شده‌اند و یا حداقل در مقاطعی به سازمان‌های مردم‌نهاد فراخوانده شده‌اند و یا خود بدان‌ها پیوستند. زیرا تا همین‌جا نیز تمام آموزش‌هایی که مربوط به خانواده، محیط‌زیست، جامعه و... مخاطب زنانه دارد و زنان آنان را دریافت کرده‌اند. انجمن‌ها، مؤسسه‌ها و سایر مکان‌هایی که زنان گرد هم می‌آیند و یا به‌دور هم فراخوانده می‌شوند مجموعه سازمان‌های مردم‌نهادی را می‌سازد که در آن دغدغه‌های اصلی و فرعی متفاوتی دنبال می‌شود و زنان به‌عنوان مخاطبان اصلی بازکردن گره‌های اجتماعی و آسیب‌های آن تشخیص داده شده‌اند و در واقعیت امر نیز نقش انکارناپذیر آنان در توسعه و پیشرفت اجتماع تئوریزه و نظری شده است.