در بین کارکردهای مختلف آموزش عالی، آموزش یا تدریس یکی از حوزه های بسیار مهم و در عین حال چالش برانگیز و تحول آفرین می باشد که تربیت نیروی انسانی کارآمد و تحقق رسالت های خطیر آموزشی، درسی و اخلاقی، منوط به چگونگی انجام آن است. در حقیقت آموزش یا تدریس، یکی از وظایف اساسی دانشگاه هاست که با سایر وظایف رابطه ای تعاملی دارد و در واقع می تواند به عنوان زیربنا و اساس سایر وظایف دانشگاه ها به حساب آید و رسالت تربیت نیروی انسانی یک جامعه را انجام دهد. لذا انجام تدریس اثربخش توسط استادان دانشگاه، به منظور تربيت نيروي انساني و پرورش منابع انساني به عنوان ثروت اصلي يك ملت، اثربخش ترين ابزاري است كه جامعه در راستای نيل به توسعه پايدار در اختيار دارد. در حقیقت، توجه به بعد کیفی آموزش و تدریس با توجه به اهمیتی که در تربیت و یادگیری دانشجویان به عنوان برونداد و محصول اصلی برعهده نظام آموزش عالی است، از اهمیتی ویژه و تعیین کننده برخودار است.